Op donderdag 16 november 2023 hield Johanna Priester een lezing met als titel: Sterven is een werkwoord. Deze avond werd georganiseerd in het Novaliscollege en trok ca. 100 belangstellenden. Ook de boekentafel, en de stands van Pallium en Doeat trokken veel aandacht.
Rustig vertelde Johanna Priester over sterven. Sterven als werkwoord. Geboren word je en sterven doe je.
Vanuit het beeld van een lemniscaat beschreef ze de overgang naar het hiernamaals. Vanuit onder, met het kruispunt in het midden waar je sterft, naar het bovenste gedeelte van de denkbeeldige 8. Godzijdank had de techniek ons vanavond in de steek gelaten zodat we aandachtig konden luisteren naar de woorden en de verbeeldingskracht van Johanna. Dit werkte goed.
Als we niet verder kijken dan het midden van de lemniscaat of niet weten van de bovenzijde dan lijkt het leven te eindigen in het midden. Rudolf Steiner beschrijft het sterven als een van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven. Johanna legt dit uit en vertelt als dit moment zo belangrijk is, dan kan het daarna toch niet afgelopen zijn. Dan kan je toch niet in een zwart gat verdwijnen.. Daar heeft ze zich als antroposofisch huisarts in verdiept. Afgewisseld met cijfermatige feiten over hoeveel mensen en aan welke verschillende oorzaken deze overlijden per dag vervolgt ze haar verhaal. Naar de wezensdelen vanuit de menskunde en de elementen die daar bij passen.
Als eerste de aarde, het fysieke lichaam, de botten datgene wat achterblijft, de zekerheden, hetstaan en het cijfermatig weten. Dan het water element, het stromen of juist problemen met het stromen, het beweeglijke het etherlichaam. En het luchtelement, het astrale, het perifere binnen en buiten en de verbinding met de omgeving en zo naar het Ik, het vuur en de warmte. En hoe deze gebieden allemaal losraken tijdens het sterfproces. Losscheuren noemt ze het. Bij de een gaat dit makkelijker dan bij de ander. En ja, net als geboren worden, doet sterven pijn. Daar kunnen we eerlijk over zijn. Maar kennis en bewustzijn – samen met liefde en aandacht kunnen dit een plaats geven.
Na de pauze kondigde Henk Verboom de vragenronde aan en liet het publiek via de microfoon aan het woord. Waarbij een diversiteit aan vragen zorgde voor verdieping in deze materie. Vragen over euthanasie, palliatieve sedatie, ritmische massage, maar ook taalkundig : “Waarom deze titel – Sterven is een werkwoord ?” En wederom legde Johanna alles rustig uit. En toen de laatste vraag gesteld was, “Welke relatie ligt er tussen de gaven van de 3 koningen goud, mirre en wierook bij de geboorte en deze stoffen bij het sterven ?” werd duidelijk hoe dit thema leeft onder het publiek. En wat heerlijk het is om nu als levenden hierover te kunnen praten. Om je hierover te laten informeren door de deskundigheid van Johanna Priester.
hark